Τα Επικά του Μέγα Θεόδωρου, Η Αρχή, Μέρος 71ο.
Μου είπε τότε ο Μεφιστοφελης :Σε κάθε ζωή και κάθε μορφή παίρνω κάτι δικό σου, μα ποτέ δεν έκλαψες, ποτέ δεν φώναξες, ποτέ δεν στεναχωρηθηκες. Κάνεις τον σκοπό μου ματαιο, και την ύπαρξη μου κενή. ....
Μου είπε τότε ο Μεφιστοφελης :Σε κάθε ζωή και κάθε μορφή παίρνω κάτι δικό σου, μα ποτέ δεν έκλαψες, ποτέ δεν φώναξες, ποτέ δεν στεναχωρηθηκες. Κάνεις τον σκοπό μου ματαιο, και την ύπαρξη μου κενή. ....
Από τα Εφτά αδέρφια ο μόνος που πάντα γεννιόταν σαν άνθρωπος ήμουν εγώ. Εξ αιτίας της αγάπησα το ανθρώπινο γένος και εξ αιτίας της πολέμησα κατά γιγάντων, δαημόνων μαζί με κάθε λογής αρνητική οντότητα. Μεγάλωνα ....
Από τα Εφτά αδέρφια ο μόνος που πάντα γεννιόταν σαν άνθρωπος ήμουν εγώ. Εξ αιτίας της αγάπησα το ανθρώπινο γένος και εξ αιτίας της πολέμησα κατά γιγάντων, δαημόνων μαζί με κάθε λογής αρνητική οντότητα. Μεγάλωνα ....
Τότε καθώς περπατούσαμε από δύο διαφορετικές πλευρές του κόσμου αυτού στιγμιαία συναντηθήκαμε. Σταθήκαμε ο ένας απέναντι από τον άλλον,δεν μιλήσαμε,δεν είχαμε κάτι να πούμε. Με ήξερε και την ήξερα. Άπλωσα το χέρι μου, άφησε το ....
Θυμάμαι τότε ο Ήλιος ήταν ακόμη παιδί και για να με επισκέπτεται έπαιρνε άλλη μορφή και ερχόταν δίπλα μου και συζητούσαμε για ώρες. Εκείνες τις εποχές δεν είχα σαρκωθεί στον κόσμο αυτόν και η μοναξιά ....
Ζαλισμένος άκουγα φωνές ... ουρλιαχτά , ήχους αγωνίας και πόνου. Δεμένος ήμουν σε πόδια μα και χέρια,με στόμα κλειστό καθώς ένας δαίμονας με μορφή μινοταυρου με έσερνε. Αν δεν αναγνώριζα αυτή την αποκρουστική μυρωδιά της ....
Και τότε η Σκοτεινή Βασίλισσα έδειξε με το δάχτυλο της εμένα, υψωμένη πάνω στα τοίχοι του κάστρου της. Ψιθύρισε κάτι, λόγια βλάσφημα και γιγαντώθηκε παίρνοντας την μορφή ενός αρχαϊκού δαήμονα φτιαγμένου από μαύρο μάνα. Με ....
Τότε είπα στους μαθητές μου το εξής: Δεν λογίζεται άνθρωπος να αγαπάει τον Θεό και μην αγαπάει την κτίση όλην,πόσο μάλλον τον αδερφό του. Και δεν λογίζεται άνθρωπος να φτάσει στην θέωση αν δεν κάνει ....
"Είσαι έτοιμος μικρέ?" είπε ο δάσκαλος μου και για πολλούς αιώνες πατέρας μου. Με θανάσιμες πληγές στο σώμα και με προχωρημένη ηλικία πλέον ήταν εκεί,στεκόταν αγέρωχος και δεν με κοίταξε. Κοίταξε λίγο δεξιά,λίγο αριστερά και ....
Τέτοια εποχή πριν χρόνια ξεκίνησα να σε βρω. Είχα κάνει ετοιμασίες βέβαια,αλλά εμφανίστηκες ξαφνικά και είπες ήταν για λίγο. Και κάθε χρόνος ήταν ένα μαρτύριο για εμάς,για το πότε θα πάμε μακριά από όλους και ....
Η αγάπη σου για εμένα ξεπέρασε λόγια και σκέψεις ,έγινε ένα βλέμμα. Κάποιες φορές μου έλεγες τι είναι αυτά που κάνω,για ποιον...οι γύρω μου πάντα με πονούσαν. Φίλοι, αδερφοί...αστεία πράγματα και λέξεις. Τελικά μόνο εσύ ....
Περπατούσαμε μαζί,χέρι χέρι μέσα στο κρύο και εκείνο το βράδυ δεν μιλούσα. Σταμάτησες απότομα,με τράβηξες προς εσένα και τα κατακόκκινα χείλη σου έγιναν ένα με τα δικά μου. Δάκρυσες... "Δεν θέλω να σε βλέπω έτσι,χαμένο ....